woensdag 28 juli 2010

Henk en ziekenhuis

Nu eens niet alleen over mij maar wel over hubbie, die moest gisteren naar het ziekenhuis dacht hij om wederom iets aan de teruggekeerde aders te laten doen ik schrijf bewust dacht hij, ik dacht dat hij maandag jl moest maar ja mannen hebben altijd gelijk denken ze vaak dus wij gisteren naar het ziekenhuis en wat denk je wie er gelijk had ik natuurlijk hij had maandag gemoeten nu mag hij een dag voor onze vakantie leuk mag hij vast niet zo'n eind rijden daarna en wandelt ingepakt met een beetje pech moet hij toestaan dat ik de hechtingen verwijder want terug naar Nederland is geen optie.
Afijn ik had een uitje naar mijn collega's zullen we maar zeggen nu gaan we vandaag of morgen weer naar het ziekenhuis ligt een kennis in.
Over mij hebben we het maar niet ik ga goed vooruit en mag niet klagen wat pijn en soms nare maag lopen gaat weer af en toe zeer moeizaam maar ik ga vooruit en dat telt, oja wel brokkelen mijn nagels af dus weer smeren en pleisters ben van mijn duimen mijn nagels verloren maar mijn haargroei gaat geweldig was natuurlijk ook met hair repair shampoo ik heb nog meer oogharen dan ik had goed hé.
Verder tja het is vaak toch wel moeilijk ik miste tijdens de moeilijkste maanden van mijn leven de steun van familie maar nu moet ik ook nog eens alles alleen verwerken goed ik mag naar een psycholoog praten met een vreemde ben dan nog beter af dan Henk die heeft geen praatsessies wel familie maar ach ja empathie is niet iedereen gegeven zullen we maar zeggen : stukje tekst uit "vecht mee" liedje om aandacht te vragen voor kanker.

leven kent mooie dingen
een mens die bouwt wat op
met kracht en zoveel liefde
maar dan gaat het kapot
door een dodelijke ziekte
Verlies niet de hoop
nee maak je geen zorgen
en kijk uit naar morgen
want het leven gaat door
het is nog niet over of voorbij
de sterkste in deze strijd ben jij
Geloof in je zelf en kijk goed om je heen
jij bent de sterkste je komt er doorheen
soms is het moeilijk zolang je maar weet
je bent niet alleen

maandag 19 juli 2010

Herstel en Balans


Als je gezond bent, heb je 1000 wensen... als je ziek bent, heb je er maar 1... gezond zijn.


Tja nu denk je misschien wat is dit nu weer ik moet herstellen en in balans komen na deze traumatische ervaring.
Vandaag ben ik weer alleen thuis Henk zijn vakantie zit erop en is aan het werk vlgs de artsen komt het nu op me af de verwerking nuja we zien wel.
Ik heb al mijn afspraken even geordend zijn er nogal wat en steeds een andere locatie heb ook een afspraak voor de intake van herstel en balans word ik aan de tand gevoeld door een psycholoog en een fysiotherapeut die bepalen het vervolgtrajekt als je dacht dat ik er al was nee hoor nog een padje te gaan, zonder ervan af te geraken.
Ook hebben wij het besluit genomen dat wij dit jaar de kerst in een ander land vieren samen in de zon.
Hoe gaat het nu ik ben moe van een drukke week conditie nog steeds 0, verbrand ja nog al, weer mega maagpijn, nagels nog waardeloos loop met pleisters, haar- wenbrauwen en oogharen groeien gestaag, ik heb werkelijk afschuwelijke gewrichts/botpijn word er soms naar van mijn dikke bovenarm is nog steeds gevoelloos na de ok's en zo tobben we nog steeds voort nu ga ik ook nadenken over de afgelopen maanden wat er allemaal is gebeurd met me hoe snel alles achter elkaar is gegaan wat ik heb ervaren hoe ziek ik ben geweest de pijn die ik had.

donderdag 15 juli 2010

ziekenhuis gesprekje


Zo wij zijn er weer ,gesmolten en verdronken, verwaaid en geelektrocuteerd (grapje)
Het was 36 graden in Drenthe waar we waren en veel heel veel water helaas ook net voor DE wedstrijd zodat we binnen in het hotel op een groot scherm hebben gekeken ik tot de verlenging kon niet meer heb verder op de kamer gekeken.
We zijn heerlijk uitgerust veel gereden Friesland en Groningen en Drenthe natuurlijk alles op het gemak veel op terrassen gezeten lekker gehapt en gezwommen en ook gebubbeld in de Jacuzzi en onze eigenste wirlpool op de kamer, enfin fijne dagen gehad zo samen ik kom alleen helaas nog niet ver baal daarvan maarja is nu eenmaal zo.
Vandaag naar de chirurg en een gesprekje met hem gehad ik moet rustig aan doen kan wel van alles willen maar dit gaat dus niet niets forceren en de tijd nemen om te revalideren mijn energie is nog knudde maar dit heeft tijd heel veel tijd nodig en ik was nog vers net door alles heen en nu begon de verwerking volgens hem, ook dit heeft tijd nodig.
Kortom ik ben nog wel even bezig met herstellen zowel lichamelijk als geestelijk.
Moet over een paar maanden weer borstfoto's laten maken en weer naar de chirurg en de oncoloog en de verpleegkundige van de oncologie afdeling en de radioloog terug ben nog niet van hun af hij had het over 10 jaar onder controle om de paar maanden nu we zien wel eerst even geen ziekenhuis is niet helemaal waar Henk moet volgende week ofzo weer voor controle en ws gelijk weer even geholpen aan de aders.

dinsdag 6 juli 2010

Champagne


We zijn er , we hebben het gered oke ik ben nog niet beter word ik ws nooit meer maar de behandeling is afgesloten Henk heeft mij vandaag gereden naar de Daniël voor de laatste bestraling hoefde ik een keer niet in mijn uppie. Ik blijk vrijdag jl net Lance Amstrong te hebben gemist die was in de Daniël den Hoed was ik net weg.AD Rotterdam - Lance Armstrong bezoekt Daniel den Hoed kliniek (495001)
Hoe gaat het nu tja ik heb nog last van mijn maag bij tijd en wijlen komt ook door de dagelijkse pillen die ik moet slikken mijn energie en conditie wil niet zo snel als ik zou willen maar het komt,
ik moet hierna nog een lange gang revalideren bij Herstel en Balans mijn lichamelijke en geestelijke conditie daar verbeteren dit is 3x per week en de fysiotherapie komt om de hoek kijken Mijn haar groeit ik loop nu al een week zonder iets op mijn hoofd is ook te warm maar het kan mede ook omdat mijn wenkbrauwen terug komen en mijn oogwimpers komen eraan, alleen groeien die eerst naar binnen wat irritatie geeft.
Ik ben zo stijf als een plank alles zit muurvast maar ook spierzwakte, de pijn in mijn gewrichten ach dat was ik al gewend met mijn reuma wordt versterkt door die pillen, net als vocht vasthouden.
Mijn exceem wil maar niet weg en de nagels zien er gek uit doen ook pijn weleens van gehoord, nagelpijn?, ik ontdek een heel scala aan nieuwe pijnsoorten , haarpijn, nagelpijn nu het bestaat echt.
Gelukkig is de bestraling afgelopen want ik ben zo erg verbrand zowel aan de buitenkant als vanbinnen dit werkt nog twee weken door, doet pijn , steekt maar jeukt ook.
Nu kan ik gaan genezen op alle fronten mijn conditie weer langzaam en voorzichtig op peil brengen mijn geestelijk welzijn tja ik krijg gesprekken geloof ik met lotgenoten en psycholoog weet nog niet of ik dit doe ben al op een forum met lotjes en Yoga, gym, zwemmen enzovoorts.Volgende week moet ik al weer naar het ziekenhuis naar de chirurg voor controle we blijven dus wel naar de diverse specialisten toe draven

Maar eerst gaan we samen naar een hotel in Nederland om even alles achter ons te laten wat er deze ruim 7 turbulente maanden is gebeurd met ons.

donderdag 1 juli 2010

even dit

"Toen bij mij de diagnose kanker werd gesteld, stond de wereld even stil. Maar meteen ging er een andere wereld draaien: de carrousel van onderzoek, operaties, chemotherapie, radiotherapie en nazorg. Vroeger of later tijdens deze rit komt dan het moment dat je te horen krijgt, dat je waarschijnlijk wel een goede prognose hebt. Zekerheid krijg je nooit en controles blijven vele jaren nodig, maar er is weer toekomst. Dit verlegt je horizon, verlengt je tijd van leven en werken. Je durft weer plannen te gaan maken. De vraag die centraal staat is: hoe pak ik mijn leven weer op?"

Tour de France

De Tour de France, nee, nee ik rijd hem niet was dat maar waar dat ik weer kon fietsen, nee zoals jullie weten of niet word ik bestraald in Rotterdam nu is die stad vanaf vandaag hermetisch afgesloten lastig voor de taxi, lastig voor het personeel van de bestralingsbunkers want iedereen komt nu niet op de afgesproken tijd want je kan niet bij het ziekenhuis komen zonder omrijden en een vergunning dus files, lange rijen voor de hekken en extreem druk in de stad, ik ben er gekomen op tijd en gauw weer weg, morgen wordt het nog gekker.
De warmte tja ik zit weer binnen is het niet vanwege de kou dan wel vanwege de warmte ben zo verbrand kan absoluut niet in de zon mag ook niet,logisch wel, nu kon ik altijd goed tegen de warmte zie onze reizen naar hete bestemmingen maar op een of andere manier nu niet meer ach ook dit komt wel weer.
Verder voel ik me steeds beter worden na het eten nog wel weeig en maagpijn soms, mijn haar en wenkbrauwen groeien weer, eerst had ik blauwe plekken op de plaats van mijn wenkbrauwen leek net of ik geslagen was, wel heb ik veel pijn in mijn voeten en handen de gewrichten, mijn nagels willen maar niet beteren ben er ook weer 1 verloren, heb nu weer veel exceem en door het weer vocht, tja wie niet? ipv 10 stappen lopen nu wel iets meer maar de conditie is nog steeds 0 komma 0 heb veel spierpijn en pijn in mijn rug en schouders van het liggen bij de bestraling en ze sjorren aan je om je goed te leggen, ben gauw uitgeput en buiten adem dit hoort erbij en duurt nog wel even, dan de verbranding ik krijg nu de laatste 6 een boost op de plaats van de tumoren (3 standen van het apparaat) die er niet meer zitten maar ja de draadjes nog wel die tijdens de operatie geplaatst zijn deze boost gaat zonder filter en ik voel het wel nu is het hele gebied verbrand zo'n 2e graads en ontveld maar binnen in ook verbrand en dat voel ik met name het steekt en doet pijn, ze schampen weer mijn longen maar!!!!!! nog 3 keer en ik ben klaar, jippie!!!!!