soms zit het tegen

En of dat zo is ben naar de reumatoloog geweest voor controle mijn artrose wordt er niet beter op door de medicijnen die ik slik en ojee mijn bloeddruk was weer torenhoog wat eigenlijk geen wonder is maandag moeilijke gesprekken gehad met de specialist van mijn schoonmoeder en dinsdag weer gesprekken het is foute boel dus weer een slecht nieuws gesprek de derde in een paar dagen gisteren haar opgehaald en thuis gebracht weer gesprekken geeft voor ons nog meer zorgen want dat betekend voor ons een paar keer per dag naar een andere plaats sjeesen het gaat slecht met haar en dinsdag sjok ik weer mee naar de specialist het is ons een raadsel waarom ze naar huis mocht.Henk heeft nu gedeeltelijk zorgverlof anders trekken we het niet en als het opereren wordt gaat onze vakantie eind volgende week niet door.We staan hier zoals gewoonlijk weer helemaal alleen voor en ik ben echt aan het eind van mijn latijn ik ben nog niet beter heb veel naweeen van de chemo en bijwerkingen van de medicijnen en mijn incasserings vermogen is verminderd en het is voor mij een Deja Vu.
De afgelopen jaren waren zwaar voor ons de zorg voor mijn moeder in het verpleeghuis met veel verdriet om het aan te zien hoe iemand lijdt in stilte weliswaar, dan mijn huidkanker wat bestraald moest worden dan het overlijden van mijn ma en gelijk erachteraan ik borstkanker maar liefst 2 tumoren en uitzaaiingen loodzware chemokuren met alle gevolgen hiervan en dan de zeven weken elke dag uren onderweg naar de Daniel den Hoed voor de bestraling , geen tijd om alles te verwerken en nu dit er achteraan oke dit lijkt een ego klacht onzerzijds maar voor onze moe is het natuurlijk veel erger.
Maar Henk raakt ook wel eens aan het eind van zijn latijn.
Ik moet ontspanning zoeken van de reumatoloog en mijn oefeningen doen en zeker blijven sporten nu dat is alle drie momenteel nogal moeilijk zo druk hebben we het elke dag we hebben onze weekend afspraken ook maar afgebeld en zetten ons sociale leven maar weer op een laag pitje het is niet anders.

zonnetje/regen

er rolt een traan
ik laat m gaan
zo puur en rein
hoe een traan hoort te zijn
dan gaat de bel
ik droog m snel
ik tover een lach
en niemand die t zag xxx

Oké dit is natuurlijk niet nu maar dit verwoord wel hoe ik tijdens de behandelingen en erna reageerde.
Het gaat best goed met af en toe een dip zoals afgelopen week en nu met naweeën ervan te veel hooi op mijn vork.
Ik ben erachter gekomen waarom ik 's-avonds en vooral in de nacht zo'n ontzettende kramp in mijn hele benen heb kan dan niet meer staan en is heftiger dan gewone kramp het komt van de Tamoxifen die ik slik vele lotjes hebben er last van.
Iets nieuws te melden ja ik heb een nieuwe bril kon haast niet meer lezen nee gek hè mijn gezichts vermogen en met name leesgedeelte is verdubbeld het was dramatisch slechter geworden een erfenis van de chemo.
oh ja ik moet donderdag weer naar de reumatoloog kan ze weer eens naar mijn pijnlijke gewrichten kijken met name mijn pols is dramatisch en nog steeds mijn rug/heup ondanks het sporten.
Verder hobbelen we gewoon door en ik heb afgelopen vrijdag en vandaag weer gesprekken met specialisten, mijn schoonmoeder ligt in het ziekenhuis en ja daar hebben we het druk mee voor mij een extra belasting maar ja het zij zo.

Nu wil ik ook graag even mijn echtgenoot in het zonnetje zetten want ik heb een lieve en zeer zorgzame man niets is te veel en hij heeft stilzwijgend alles op zich genomen de zorg voor mij en het huishouden tijdens mijn ziek zijn en hij beschermd en tempert mij nog steeds neemt veel uit mijn handen en doet nog steeds veel en rent nu ook nog elke dag naar het ziekenhuis.

Als je gezond bent, heb je 1000 wensen... als je ziek bent, heb je er maar 1... gezond zijn.

lange termijn gevolgen chemokuren

Even lekker ouderwets zeuren over de lange termijn gevolgen van de chemo kuren.
Men neme de (over)vermoeidheid die af en toe genadeloos toeslaat maar oké ik kom er sneller bovenop niet op geen energie hebbend kan nog niet veel, ben 's-avonds nog een vod, concentratie hou maar op en ik vergeet alles bijna gelijk heel vervelend vroeger wist ik nummers enzo allemaal ik onthoudt het nog geen minuut , bij vochtig weer merk ik de longschade alleen die komt van de bestraling, dikke arm komt van het weghalen lymfeklieren vanwege die uitzaaiingen nu ja ook hier kan ik mee leven aan de kous ben ik inmiddels gewend die draag ik echt heel de dag.
Verder ben ik lekker gevoelig voor infecties en pikt ook alles op een simpele verkoudheid ben ik doodziek van, enfin dit gaat ook over zullen we maar denken.
Over mijn gewrichten zwijg ik maar ik heb veel pijn dan weer hier en dan weer daar mijn spieren zijn nog niet op sterkte en stijf dat ik ben met name in de morgen ik kukel zowat van de trap af, mijn haar valt nog steeds uit en wenkbrauwen had ik vroeger wel nu niet echt helemaal nog, die pillen helpen natuurlijk ook niet mee.
Mijn nagels zijn nog zwak en brokkelen makkelijk en van mijn tenen moet ik ze met knippen vasthouden zitten nog niet goed vast, maar wat ik wel heel vervelend vindt mijn gehoor is flink achteruit gegaan net als mijn gezichtsvermogen ben net een nieuwe bril gaan bestellen en vooral met lezen ben ik gewoon 2x zo kippig als voor de chemo ik moest een jaar wachten met oogmeting nu dat is gedaan dus weer een nieuwe bril, ook mijn gebit heeft een opduvel gehad net als mijn hele lichaam natuurlijk maar de kiezen brokkelen makkelijk af en zitten ietsje los heeft niet met mijn leeftijd te maken maar echt met de chemo.
Het kan niet op ik heb nu ook speciale slippers voor thuis want heel de dag dichte schoenen is ook geen lolletje, de hielspoor gaat maar niet weg maar ja te lang mee gelopen.
Nu denk je misschien wat een wrak, nee hoor ik hobbel en leef en sport en werk gewoon door alleen wat rustiger dan vroeger en uitgaan in de avond is nog net een brug te ver ik wordt vanzelf teruggefloten als ik teveel doe.

energie

Wij zijn op vakantie geweest en hebben bijzonder mooi weer gehad in Karinthie, Oostenrijk warm warmer warmst met heel soms een bui meestal 's-nachts.
Tja het lopen viel niet mee maar de zooltjes helpen wel enigszins dus klimmen maar met zolen en stokken, ja ja stokken tweeledig voor steun bij het klimmen en afdalen en voor mijn lymfe-oedeem arm die mag en kan niet lang naar beneden hangen wordt tie dik van en sowieso van de warmte dus als een oud vrouwtje wandelen met dichte schoenen voor de zooltjes en nordic stokken.
Maar wat een tegenvaller is mijn energie/conditie ondanks al mijn sporten enfin we hebben veel rondgereden door Karinthie Slovenië en zelfs de Dolomieten in Italië vele mooie motorwegen helaas voor Henk met de auto.
Prachtige passen lekker rustig aan gedaan en zelfs gezwommen in het zwembad van het hotel buiten wel te verstaan, heerlijk gegeten daar in een woord fijne vakantie wel wat anders dan een verre bestemming maar net zo leuk en zeker veel rustiger, want soms sloeg de vermoeidheid hard toe. Mijn arm heeft zich redelijk gehouden mijn bovenarm wordt toch niet meer minder dik en ik ben vanwege de warmte met kous en handje het zwembad in gedoken lekker want boven de 25 graden en zeker boven de 30 gr. jeukt de kous als een gek en koud water helpt, wat wel lastig is een blouse of t-shirt kopen met een dunne en een dikke arm.
Heerlijk 17 dagen uit de sleur doet een mens goed.
Bij thuiskomst was er nog een verrassing mijn nieuwe mooie autootje is een poffertjespan geworden wederom een hagelbui dus moet hij gemaakt ik ben nummer ergens in de vierhonderd bij het schadebedrijf dus moet wat maandjes wachten voor hij weer mooi is.
Nu weer werken aan mijn conditie voor de volgende reis naar Kreta ergens in september daar wil ik zeker wat kunnen lopen niet meer zoals voor mijn ziekte, dagwandelingen zitten er voorlopig niet meer in maar ach we moeten gewoon accepteren dat ons leven is veranderd en alles niet meer kan of mag.
Op naar de volgende vrije week in augustus we willen dan de motor starten mits het niet regent natuurlijk.