zaterdag 10 december 2011

Merry Christmas to you all.

Chestnuts roasting on an open fire
Jack Frost nipping at your nose
Yuletide carols being sung by a choir
And folks dressed up like Eskimos

Everybody knows a turkey and some mistletoe
Help to make the season bright
Tiny tots with their eyes all aglow
will find it hard to sleep tonight

They know that Santa's on his way
He's loaded lots of toys and goodies on his sleigh
And every mother's child is going to be spy
To see reindeer really know how to fly

And so, I'm offering this simple phrase
To kids from one to ninety-two
Although it's been said many times, many ways
Merry Christmas to you

And so, I'm offering this simple phrase
To kids from one to ninety-two
Although it's been said, many times, many ways
Merry Christmas, Merry Christmas
Merry Christmas to you!

woensdag 7 december 2011

Eindelijk geen ziekenhuis meer

Vorige week nog weer even naar de oncoloog en maandag weer onder cq in de scan voor de zoveelste keer de afgelopen weken en vandaag alle officiële uitslagen nu hou je vast het is niets engs zoals uitzaaiing maar artrose van de wervels, heup,en alles eromheen mijn knie en mijn schouder is er slecht aan toe net als mijn tussenwervelschijven daar bij heb ik ook nu bewezen botontkalking met name mijn bekken,wervels en heupen en krijg ik daar medicijnen voor.
Ik ontmoette bij de oncoloog een vrouw met wie ik de chemo en bestraling tegelijk heb gedaan en ze had dezelfde klachten maar toen ze naar buiten kwam was het foute boel uitgezaaid in de botten zo zie je ik erna naar binnen en bij mij niet.
Vorige week na de oncoloog zijn we even er tussen uit geweest een dagje uit Henk had bijzonder verlof gekregen om even gas terug te nemen ook met moe die erg veel claimt en er niet mee eens was dat mijn man met mij meeging voor de uitslag en niet met zijn moeder voor en echo en de uitslag we moesten toevallig de zelfde dag nu dit gaf extra stress dat gezeur en dat kon ik niet erbij hebben.
Uiteindelijk hebben we toch totaal geen steun van familie sterker nog het interesseerd ze vast niet want niemand vraagt hoe het gaat en niet alleen met mij maar ook met manlief ook moe niet ik vraag me af of er beseft wordt dat het voor ons moeilijke weken waren Maar ja wat konden we nu ook verwachten toen ik erg ziek was ook geen belangstelling of steun met name voor Henk die alles alleen heeft moeten doorstaan.
Gelukkig hebben we lieve vrienden die meeleven en ook Henk niet vergeten.
Dit hebben we weer achter ons en nu verder met mijn leven nu de constante pijn nog kwijt.