pijn

Mijn voorbije week na een weekend waarin ik me niet goed voelde mede door mensen die je moedwillig pijn doen en de druppel over de beroemde emmer laten overlopen en dat enkel uit eigenbelang en voor eigen gemoedsrust het was gemeen met onderhuidse steken en en absoluut niet de waarheid alleen maar aan zich zelf denkend en zich superieur voelen meer dan de ander en altijd gelijk willen en denken te hebben, wat ik het ergste vond niet eens het omdraaien van de feiten maar de conclusie dat wij een arm en tweederangs leven leiden dat niets voorstelt alleen omdat wij helaas geen kinderen hebben men moest eens weten wat een verdriet we daarom hebben gehad en wat we daar voor over hadden, nu weer wat rust in mijn hoofd en gelukkig na een aantal slapeloze nachten die ik nu net niet kan gebruiken slaap ik weer iets beter, respect en empathie twee moeilijke begrippen helaas beseffen sommigen niet dat ik nu genoeg heb aan de afgelopen anderhalf jaar en doen er uit eigenbelang nog even een schepje bovenop ze kan er nog wel wat bij hebben als ik het maar niet heb dat de ander eraan kapot kan gaan so what!! is denk ik de gedachtengang.
Dit heeft mij weer een stuk teruggeworpen de stappen die ik vooruit was gegaan in moeizame weken zijn teruggezet in 1 minuut.
Goed verder ik heb maandag een drukke dag gehad eerst naar het ziekenhuis voor lymfedrainage en mijn kous moet ik nu dragen ding jeukt en is moeilijk aan te trekken verder arm hoogleggen en rust. Daarna heb ik maar in het ziekenhuis wat gegeten want de middag was mijn Herstel&Balans middag gelukkig dit keer iets minder heftig en daarna een badminton competitie fijn alle ellende van je af slaan.
Gisteren de ochtend gewerkt en daarna gesprekken daarover nou nou ik draaf me rot van hot naar her.
Morgen mag ik eerst even een griepinjectie gaan halen in het ziekenhuis dan weer naar mijn clubje in het gelukkig zelfde ziekenhuis.
Natuurlijk is er wel weer wat mijn mail doet raar komt niet binnen al een week nu zaterdag ineens alles van vorige week en nu weer hommeles kan weer niet versturen,de rest werkt ook niet best staat telkens vast en nu is net mijn word eruit staat mijn dagboek op nu ja alles kan ook niet altijd goed gaan nietwaar ik besteed mega veel tijd aan herstel procedures en opnieuw instaleren.
Maandag moet ik eerst weer naar de mammapoli en borstfoto's en echo's laten maken nu gaat Henk wel mee en donderdag krijg ik daar weer de uitslag van bij de chirurg ook dan heb ik graag iemand bij me Henk dus verder doe ik alle bezoeken wel alleen heb ik eigenlijk altijd gedaan om de eenvoudige reden dat ik geen naaste heb die mee wilde of zo iets, ach ik ben er alleen ook gekomen.
Toch weer even spannend verder blijf ik iedere dinsdag morgen werken tot onze vakantie.
De pijn in mijn gewrichten is nog steeds heftig maar oke hier is mee te leven nog maar 4 tot weet ik hoeveel jaar die troep iedere dag.