En eindelijk eens een goed bericht donderdag weer naar de chirurg en die viel gelijk met de deur in huis dat hij goed nieuws had het is geen uitzaaiing de chirurg en assistent waren hier ook bang voor gezien de klachten en de uitslag van de botscan en de neiging van borstkanker om uit te zaaien op die plaats. Dit vertelde ze nu pas enfin wij vonden ze al zo aarzelend met de uitslag.
Het vervolg wordt neurochirurg want ik heb artrose in mijn wervels, heup en omliggende gebieden maar om mij rust te geven eerst 2x per week fysiotherapie als pijnverlichting nu heb ik natuurlijk ook nog oedeem therapie ook mag ik naar de pijnpoli Maar hier wacht ik nog mee het gaat nooit meer over en de chemo heeft het wel versneld nu moet ik volgende week nog wel vervroegd naar de oncoloog.
Nu hoop ik dat er eens een eind aan komt ze hadden al gevraagd of ik een tweede sessie chemo kuren zag zitten, wat denk je?
Wel word ik stapeldol van de pijn die is er 24 uur dus ik slaap ook slecht en eerlijk gezegd heeft dit erg veel impact gehad ik was samen met man echt bang dit keer want dat betekende toch wel enigzins de laatste poging om het te overwinnen.
zaterdag 26 november 2011
maandag 21 november 2011
Champagne of toch niet?!?
De Botscan is gemaakt vrijdag nu weer anderhalve week geleden een ochtendje ziekenhuis eerst de injecties en toen ik licht gaf de scan zo'n half uur à drie kwartier muisstil liggen.
Vorige week had ik de chirurg assistent al gesproken die zei dat er zover ze konden zien geen kwaadaardige dingen waren maar!!! Wel wat activiteit wat dat ook maar wezen mag ze hadden wel slijtage gevonden en ik moest toch met manlief vandaag voor gesprek en weer een reeks foto's want er was wat gevonden op mijn pijnlijke plek maar wat was niet zoduidelijk vandaar de foto's vandaag ook moest ik mijn afspraak met de oncoloog vervroegen .
Dus donderdag aanstaande weer naar het ziekenhuis voor alle verdere uitslagen en volgende week woensdag naar de oncoloog.
Vanmorgen 2 locaties gehad en nu moet ik naar de orthopedie voor arm kous meting zo loop ik de hele dag me suf te rennen samen met Henk natuurlijk.
Van Henk zijn schouder is een echo gemaakt en hij moet oefenen met flessen en elastiek met volle wijnfles(ha,ha,ha) geen lege en fysiotherapie.
Kortom ik ben onderhevig aan ernstige slijtage zo wie zo heup gewricht en er is iets met mijn wervels nu had ik al artrose in mijn schouder dus we worden wel wat wrakkig. Loop ik al op steunzolen met een armkous moet ik ook nog met een stok gaan lopen hoe raar kan alles lopen.
Ook hubbie is dus onderhevig aan slijtage we zijn een oud stelletje aan het worden, besjes welteverstaan.
Nu moest Henk vandaag en donderdag ook met moe naar het ziekenhuis maar dat doet nu iemand anders hij kan zich niet in tweeën delen.
Toch doe ik ook leuke dingen ben zaterdag met een kennis een avond naar het theater geweest, Hans Liberg lekker een avond lachen (zonder man)=grapje was ik hard aan toe.
Vorige week had ik de chirurg assistent al gesproken die zei dat er zover ze konden zien geen kwaadaardige dingen waren maar!!! Wel wat activiteit wat dat ook maar wezen mag ze hadden wel slijtage gevonden en ik moest toch met manlief vandaag voor gesprek en weer een reeks foto's want er was wat gevonden op mijn pijnlijke plek maar wat was niet zoduidelijk vandaar de foto's vandaag ook moest ik mijn afspraak met de oncoloog vervroegen .
Dus donderdag aanstaande weer naar het ziekenhuis voor alle verdere uitslagen en volgende week woensdag naar de oncoloog.
Vanmorgen 2 locaties gehad en nu moet ik naar de orthopedie voor arm kous meting zo loop ik de hele dag me suf te rennen samen met Henk natuurlijk.
Van Henk zijn schouder is een echo gemaakt en hij moet oefenen met flessen en elastiek met volle wijnfles(ha,ha,ha) geen lege en fysiotherapie.
Kortom ik ben onderhevig aan ernstige slijtage zo wie zo heup gewricht en er is iets met mijn wervels nu had ik al artrose in mijn schouder dus we worden wel wat wrakkig. Loop ik al op steunzolen met een armkous moet ik ook nog met een stok gaan lopen hoe raar kan alles lopen.
Ook hubbie is dus onderhevig aan slijtage we zijn een oud stelletje aan het worden, besjes welteverstaan.
Nu moest Henk vandaag en donderdag ook met moe naar het ziekenhuis maar dat doet nu iemand anders hij kan zich niet in tweeën delen.
Toch doe ik ook leuke dingen ben zaterdag met een kennis een avond naar het theater geweest, Hans Liberg lekker een avond lachen (zonder man)=grapje was ik hard aan toe.
donderdag 10 november 2011
klein vervolgje op gisteren
Eerst mijn hubbie nou de schouder is dus niet goed vanmorgen naar laten kijken moest toch naar de fysiotherapeut hij moet volgende week een echo laten maken weer een ziekenhuis bezoek erbij.
Mijn bloed met name de tumormarkers was goed gelukkig geeft weer wat moed.
Mijn bloed met name de tumormarkers was goed gelukkig geeft weer wat moed.
woensdag 9 november 2011
het zal toch niet weer
Gisteren de hele ochtend in het ziekenhuis gezeten Henk dus ook weer mammografie was goed moest wel over gemaakt maar de uitslag kwam gelijk en alles was daaromtrent goed nu dan de chirurg ik ben helemaal door de mallemolen gehaald en moet nu deze week nog een botscan maken weer een ochtendje ziekenhuis want de plek op mijn bekken/heup is verdacht nu had ik al enigzins op deze uitslag gerekend maar toch !!!
Nu het bloedprikken was een ware slachtpartij eerst mijn arm ik heb maar 1 arm waar in geprikt mag worden toen op mijn hand wat allemaal maar niet lukte na veel gepur in mijn hand eindelijk een aantal buisjes met zeer weinig materiaal nu heb ik een hele dikke opgezette blauwe hand.
En weer meer afspraken voor uitslag en verder onderzoek wat ik nu niet snap is dat Henk moet al zo vaak nu met mij zelfs op een zelfde dag andere locatie met zijn moeder dat niemand op het idee komt om Henk eens te ontlasten, maar ja hier zullen we maar niet te lang bij stilstaan ik ga van het positieve uit maar soms bekruipt me een naar gevoel ik weet niet of ik weer heel het traject aankan vast wel eerst maar even afwachten.
Nu het bloedprikken was een ware slachtpartij eerst mijn arm ik heb maar 1 arm waar in geprikt mag worden toen op mijn hand wat allemaal maar niet lukte na veel gepur in mijn hand eindelijk een aantal buisjes met zeer weinig materiaal nu heb ik een hele dikke opgezette blauwe hand.
En weer meer afspraken voor uitslag en verder onderzoek wat ik nu niet snap is dat Henk moet al zo vaak nu met mij zelfs op een zelfde dag andere locatie met zijn moeder dat niemand op het idee komt om Henk eens te ontlasten, maar ja hier zullen we maar niet te lang bij stilstaan ik ga van het positieve uit maar soms bekruipt me een naar gevoel ik weet niet of ik weer heel het traject aankan vast wel eerst maar even afwachten.
maandag 7 november 2011
Kalimera
Inderdaad was de uitslag niet goed maar alles is weggehaald en er volgt geen vervolg traject maar toch holt Henk zich rot naar ziekenhuis afspraken met moe ze is inmiddels thuis uit het verpleeghuis de dag na onze vakantie moesten we gelijk weer opdraven verhuizen van kleding en spullen boodschappen alles moest nog geregeld het eten van het huis de hulp elke dag enz niemand had wat gedaan in onze vakantie we waren nog geen kwartier thuis of het begon al, bed moest nog opgemaakt nu ja wij waren weer in de running.
Onze vakantie was op Kreta, heerlijk warm gelukkig weinig zon ik mag daar niet in heerlijk hotel een auto gehuurd voor een week veel gezien een minpuntje mijn heup/bekken oftewel onderrug vreselijke pijn gehad leek wel een fikse ontsteking en nu we het daar toch over hebben eerst was er sprake van een wervel dat is het niet ook geen spier wat dan wel nu rijst de vrees door iedereen (in het ziekenhuis)en mijzelf dat het toch niet goed is het is namelijk sluipend begonnen een half jaar na de chemotherapie en soms was het weg nu niet meer het is een constante pijn 24 uur lang maakt niet uit of ik loop, sport, zit of lig is constant aanwezig Ik wordt er knettergek van en het belemmerd inmiddels enfin morgen moet ik naar de chirurg en mammografie laten maken dan hopen we dat er naar gekeken wordt en de ongerustheid wordt weggenomen.
Met manlief gaat het vind ik niet zo best heeft teveel hooi op zijn vork vanmorgen weer heel de ochtend in het ziekenhuis 2 verschillende locaties nog wel gezeten met zijn moeder en ze is niet zo makkelijk, klaagt altijd is weer depressief maar hij doet alles voor haar is er veel mee bezig en natuurlijk gaat het niet zo lekker met haar maar ze legt een enorme claim op ons belt om de haverklap met klachten en ik heb niet meer de energie ervoor momenteel ben afgedraaid,slaap slecht van de pijn, om kort te gaan Henk is erg afwezig,vergeetachtig en is moe ook heeft hij iets aan zijn schouder moet daarvoor 1 keer per week naar de fysiotherapie net als ik voor mijn oedeem arm en is ingetapet tussendoor werkt hij natuurlijk ook nog.
Zie dit nu niet als een klaagzang want dat is het niet maar ik maak me zorgen om manlief en blijkbaar interesseert het niemand of hij doordraait want hulp is er dus niet bij de zorg terwijl hij ook nog zo goed voor mij zorgt hij heeft dus eigenlijk twee zorgen kindjes en dat is echt teveel denk ik zo. Het gevolg is dat ik zelf maar aanmodder en niet klaag over mijn pijntjes en probleempjes want ik wil hem niet extra belasten maar dat voelt wel eenzaam.
Onze vakantie was op Kreta, heerlijk warm gelukkig weinig zon ik mag daar niet in heerlijk hotel een auto gehuurd voor een week veel gezien een minpuntje mijn heup/bekken oftewel onderrug vreselijke pijn gehad leek wel een fikse ontsteking en nu we het daar toch over hebben eerst was er sprake van een wervel dat is het niet ook geen spier wat dan wel nu rijst de vrees door iedereen (in het ziekenhuis)en mijzelf dat het toch niet goed is het is namelijk sluipend begonnen een half jaar na de chemotherapie en soms was het weg nu niet meer het is een constante pijn 24 uur lang maakt niet uit of ik loop, sport, zit of lig is constant aanwezig Ik wordt er knettergek van en het belemmerd inmiddels enfin morgen moet ik naar de chirurg en mammografie laten maken dan hopen we dat er naar gekeken wordt en de ongerustheid wordt weggenomen.
Met manlief gaat het vind ik niet zo best heeft teveel hooi op zijn vork vanmorgen weer heel de ochtend in het ziekenhuis 2 verschillende locaties nog wel gezeten met zijn moeder en ze is niet zo makkelijk, klaagt altijd is weer depressief maar hij doet alles voor haar is er veel mee bezig en natuurlijk gaat het niet zo lekker met haar maar ze legt een enorme claim op ons belt om de haverklap met klachten en ik heb niet meer de energie ervoor momenteel ben afgedraaid,slaap slecht van de pijn, om kort te gaan Henk is erg afwezig,vergeetachtig en is moe ook heeft hij iets aan zijn schouder moet daarvoor 1 keer per week naar de fysiotherapie net als ik voor mijn oedeem arm en is ingetapet tussendoor werkt hij natuurlijk ook nog.
Zie dit nu niet als een klaagzang want dat is het niet maar ik maak me zorgen om manlief en blijkbaar interesseert het niemand of hij doordraait want hulp is er dus niet bij de zorg terwijl hij ook nog zo goed voor mij zorgt hij heeft dus eigenlijk twee zorgen kindjes en dat is echt teveel denk ik zo. Het gevolg is dat ik zelf maar aanmodder en niet klaag over mijn pijntjes en probleempjes want ik wil hem niet extra belasten maar dat voelt wel eenzaam.
Abonneren op:
Posts (Atom)