Ach

Gisteren is er weer een foute moedervlek bij manlief weggehaald het zouden er eerst twee worden maar op zijn been zag er niet onrustig uit de andere dus wel hij moet toch vaak terug de volgende keer is die aan de beurt. Hij had er gisteren wel last van is wel geschrokken van de uitslag en heeft zich vooral de afgelopen weken op zijn werk gestort. Over twee weken weer hechtingen verwijderen en de uitslag denk je kan niet slechter nou dus wel als deze wel naar binnen is gegroeid hij was minder dik dan de vorige naar buiten toe dan is de foute boel echt foute boel en niets meer aan te doen nu denk je kom op niet doemdenken maar soms ontkom je daar niet aan gezien onze ervaringen de laatste jaren. Wat als het zo is ik kan niet zonder mijn hubbie dan blijf ik echt heel alleen achter heb niemand meer, gelukkig wel een paar lieve vrienden. Ik zit wat in een dip ben grieperig al een week in het weekend hoge koorts en dat met mijn "fijne?!"pillen erg naar en een hoop gezeur op mijn werk ik krijg geen gelegenheid om met Henk mee naar het ziekenhuis te gaan hij moet maar alleen met een taxi of zo iets krijg geen vrij geeft veel stress kan ik nu niet hebben goed voor mijn hoge bloeddruk. Daarom heen ook gemier met vakantie aanvraag krijg ook dat niet enfin ik kan bijna niet op en neer van mijn artrose maar sleep mezelf toch naar mijn werk laat me niet kennen! Dinsdag is een grotere operatie van mannetje van de eerste die weggehaald was wordt verder een centimeter of zo uit gesneden om evt. Satelliet uitzaaiingen of uitlopers van de oorspronkelijke tumor eruit te halen. Daarna ook weer wachten op die uitslag ik weet nog bij mij gingen we argeloos naar de chirurg voor de uitslag en bleken er toch uitzaaiingen te zijn terwijl men in eerste instantie dacht van niet dus waarom nu niet. Ach.