balans op maken

Ik maak de balans op van alles wat ons is overkomen.
Als ik begin bij vorig jaar valt ons iets op wat ironisch genoeg bizar is, jaren boekten we een vakantie en waren bang tot de laatste dag dat die niet doorging en tijdens de reizen dachten we bij iedere dag nu dit hebben we ook weer gehaald en wat gebeurd er nu we rustig weg kunnen zonder piekeren en bang zijn gebeld te worden , ja we moesten annuleren. Enfin na 4 jaar die erg druk waren voor ons en met name de laatste 4 maanden voor onze Zuid-Afrika reis met het verpleeghuis hoppen en de ziekenhuis opnames van mijn moeder en een zeer moeilijk en triest einde van haar laatste weken waar ik alleen veel bij heb gezeten en die voor mij verdrietig waren omdat ze veel heeft moeten lijden al die jaren maar vooral het laatste jaar en zeer zeker de laatste maanden van haar leven er was niets meer van haar over en dat zonder klagen, dan daar tussendoor de boodschap dat ik huidkanker had goed dit is weggehaald en later bestraald en hoop ik genezen konden we even uitblazen en zonder zorgen op reis en ja hoor gaat de telefoon met de mededeling dat ik gelijk naar het ziekenhuis moet omdat er iets is gevonden, we zaten aan tafel en wisten niet wat te zeggen, een week voor de reis.
Dan kom je in een hogesnelheidstrein terecht eerst de uitslag gelukkig gelijk verteld het is foute boel borstkanker toch nog hoop dat de uitslag van de biopten goed zijn maar nee ipv 1 kleine tumor een grote en een kleintje 2 dus dan de operatie, weer wachten op de uitslag ja er zijn uitzaaiingen gevonden weer opereren nu een week blijven ,oke heb ik niet gedaan ivm kerstmis kan ik Henk toch niet alleen laten zitten die is net zo goed van alles geschrokken, weer wachten op de uitslag gelukkig goed MAAR!!!! toch op naar de chemokuren want er kunnen verdere niet zichtbare uitzaaiingen elders in mijn lichaam zitten want als die naar je oksel kunnen via de lymfebaan kunnen ze ook verder reizen door de lymfe naar andere delen van het lichaam, dat was met oud en nieuw gelijk dit jaar begonnen we met de chemo en alles wat er omheen hangt zoals de injecties voor het beenmerg je weet niet wat er boven je hoofd hangt maar goed ook, daarna nog even 7 weken bestralen elke dag en 5-7 jaar medicijnen slikken om nieuwe tumorgroei tegen te gaan en de overlevings kansen binnen 5 jaar want ja twee tumoren en uitzaaiingen in de lymfeklieren is niet niks dit wordt je in een adem even verteld,en oja de chemo tast al je organen en hele lichaam aan vermoord ziek en gezond weefsel, de bestraling alleen je longen en hart wordt er even zo vrolijk achteraan gezegd.
Kortom je leven staat op zijn kop je toekomst plannen wankelen want de vraag is en blijft spoken heb je nog een toekomst ook al geloven we daar wel in, wat kunnen we nog en wat niet blijven er bijwerkingen achter van de chemo, de bestraling en de geopereerde arm(lymfeoedeem) wat betekend dat allemaal voor de toekomst en eerlijk gezegd denk je daar tijdens de chemo niet over na , te ziek en te veel bezig met overleven maar nu ga ik de balans opmaken van een zwaar, moeilijk en vaak eenzaam en verdrietige 7 maanden.
Ik ben er nog lang niet oke mijn haar groeit en ik ga me beter voelen kan meer maar ben nog veel hondsmoe, maagpijn ,veel gewrichtspijn, soms gevoelloze vingers en tintelingen, zwakke nagels en mijn mond gaat af en toe nog kapot, ben stijf en hou vocht vast heb hier en daar ontstekingen en kan moeilijk op gang komen loop nog niet ver verbrande borst en oksel van de bestraling huid is aan het ontvellen mijn longen worden helaas geschampt bij de bestraling maar ze proberen de schade te beperken maar we gaan vooruit en moeten er niet aan denken wat er was gebeurd als ik een jaar later aan de beurt was geweest voor het bevolkingsonderzoek.