Gisteren bij de bedrijfsarts geweest en ik mag als ik het kan even naar mijn werk gaat het niet dan hoef ik niet nu ja natuurlijk ga ik wel.
De korte mijmering, ach door omstandigheden ben ik toch wat droevig gestemd en voel me enigzins eenzaam het besef dat ik alleen (wel met Henk natuurlijk) in het leven sta is weer naar boven komen drijven door iets wat van de week speelde des te blijer ben ik met al mijn lieve vrienden en mensen die ik eigenlijk niet eens goed ken maar die zo lief en meelevend waren en nog zijn.
Nog maar eens
Soms is je eigen lichaam vreemd
en voel je je in de steek gelaten
elke vezel voelt anders
Soms is ieder stap een uitdaging
en moet je vechten
voor wat eerst zo vanzelf sprekend was
Soms is de verandering dichtbij
en voel je je zo verloren
wordt je ooit nog beter.....
Soms is er hoop
en hoop doet leven
maakt je sterk en moedig...genoeg om door te gaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten